Naevus anemicus

Naevus anemicus is een goedaardige plaatselijk “verbleking” van de huid. De term betekent letterlijk “bleke moedervlek”. De verbleking berust niet op een pigmentstoornis maar op een plaatselijke afwijking van de oppervlakkig bloedvaatjes in de huid. Naevus anemicus kan al tijdens de geboorte zichtbaar zijn, maar dit hoeft niet altijd het geval te zijn. Soms zijn ze pas in de vroege kinderjaren te zien. Zowel jongens als meisjes kunnen deze afwijking krijgen; het lijkt er echter op dat meer meisjes een naevus anemicus hebben. Naevus anemicus kan bij alle rassen voorkomen. Het is onbekend hoe vaak het voorkomt omdat veel mensen met een naevus anemicus niet ermee naar de dokter gaan. Voor zover bekend is de aandoening niet erfelijk. Ouders van een kind met een dergelijke vlek gaan meestal naar de dokter omdat ze bang zijn dat hun kind aan vitiligo of een huidschimmel lijdt.

Hoe ontstaat naevus anemicus ?

Naevus anemicus is geen pigmentstoornis.  Het aantal pigmentcellen is gelijk en ook is er niets mis met de produktie en overdracht van het pigment in de huid. Men veronderstelt dat in een naevus anemicus vlek, de oppervlakkig bloedvaatjes niet goed zijn aangelegd, of vernauwd zijn. Het gevolg is dat er in de vlek minder bloed stroomt waardoor de huid er bleek uit ziet.

Hoe ziet naevus anemicus eruit ?

We zien meestal een (matig) scherp begrensde grillig gevormde lichte vlek op de huid die meestal éénzijdig op de romp (borst, nek en bovenarmen) gelokaliseerd is. Soms komt de vlek ook voor in het gelaat en ledematen. In de meeste gevallen zien we slechts één vlek; soms zien we meerdere vlekken. Kenmerkend is verder dat de vlek gedurende de rest van het leven niet meer toeneemt, noch in aantal noch in grootte. Omdat het pigmentsysteem in de vlek niet verstoord, zal de vlek niet gevoeliger zijn voor zonverbranding dan de normaal uitziende huiddelen. Sommige kinderen hebben zowel een wijnvlek  als een naevus anemicus.

Hoe wordt de diagnose van naevus anemicus gesteld ?

De diagnose wordt meestal op het blote oog gesteld. Door op de rand van de vlek te drukken met een glazen spatel of preparaatglas, verdwijnt de scherpe begrenzing tussen de lichte vlek en de normale huid. De kleur van de dichtgedrukte normale huid is dan niet meer te onderscheiden van de naevus anemicus. Dit komt omdat de oppervlakkige bloedvaatjes in de normale huid zijn dichtgedrukt, waardoor de aanlegstoornis wordt nagebootst. Een andere test is het wrijven van of het toedienen van warmte of koude op de aangrenzende normale huid en op de afwijkend huid. In de normale huid zal de huid tijdelijk rood worden ; in de afwijkende huid blijft de kleur bleek door het ontbreken van bloedvaatjes ! Met een huidbiopsie is het niet mogelijk om de aanlegstoornis van de bloedvaatjes aan te tonen; dit onderzoek wordt dus niet uitgevoerd.

Wat is de behandeling van naevus anemicus ?

Omdat de vlek geen klachten geeft hoeft deze niet te worden behandeld. Bovendien zal de vlek in de loop der jaren niet toenemen. Omdat naevus anemicus geen pigmentstoornis is, zijn behandelingen zoals lichttherapie of pigmenttransplantie hiervoor niet van toepassing. Tot op heden bestaat er geen behandeling om de aanlegstoornis te herstellen.

Wat kunt u zelf doen aan naevus anemicus ?

Camouflage therapie om de meest zichtbare vlekken (bijv. op het gelaat) weg te werken.

Wat is het beloop van naevus anemicus ?

Naevus anemicus is een goedaardige en stabiele aandoening. De vlek zal in de loop der jaren wel meegroeien met het lichaam  maar niet toenemen, noch in omvang noch in aantal.