Ooievaarsbeet / Naevus van Unna

Een ooievaarsbeet is een aangeboren vaatverwijding ter plaatse van de nek. Dit verschijnsel komt voor bij ongeveer 40% van de pasgeborenen en is volkomen onschuldig. De medische term is “naevus van Unna”. De Engelsen noemen het ook wel “stork bite”

Hoe ontstaat een ooievaarsbeet ?

De afwijking is te beschouwen als een onschuldige misvorming van het oppervlakkige vaatjes in de huid van de nek, waarbij deze abnormaal zijn verwijd.

Hoe ziet een ooievaarsbeet eruit ?

We zien bleekroze fijne wegdrukbare vaatjes of vlekjes in de nek, die duidelijk wordt als het kind huilt of zich opwindt. Dezelfde afwijking kan ook zitten op het voorhoofd en/of op de oogleden. In dat geval wordt het “engeltjeskus” genoemd, in het Engels ook wel “salmon patch” of “angels’ kiss”.

Hoe wordt de diagnose van een ooievaarsbeet gesteld ?

Op het klinisch beeld. De naevus van Unna (ooievaarsbeet) is niet hetzelfde als de naevus flammeus (wijnvlek) of het haemangioom !

Moet een ooievaarsbeet behandeld worden ?

Deze goedaardige conditie hoeft niet behandeld te worden.

Wat kunt u zelf doen aan een ooievaarsbeet ?

Er bestaan geen maatregelen die u zelf kunt nemen om het natuurlijk beloop te beïnvloeden.

Gaat een ooievaarsbeet vanzelf weg ?

De ooievaarsbeet op de nek verdwijnt niet bij iedereen; bij 10-50% van de personen is het op volwassen leeftijd nog zichtbaar. De kus van de engel daarentegen is vluchtig en verdwijnt bij 95% van de gevallen binnen 1 jaar.