Basaalcelcarcinoom in het gezicht

Is vroege opsporing zinvol ?

Het basaalcelcarcinoom (afgekort BCC) is wereldwijd de meest voorkomende vorm van huidkanker onder de blanke populatie. BCC presenteert zich meestal als een niet-genezend, rood bultje of zweertje op aan zon blootgestelde delen van het lichaam , voornamelijk in het gezicht. In de laatste 30 jaar is de incidentie van BCC zo’n 3 tot 4 X toegenomen. Gezien de toenemende vergrijzing van de bevolking zal de incidentie alleen maar meer toenemen de komende jaren. In Nederland werden er in 2015 meer dan 35.000 nieuwe gevallen met BCC ontdekt. Hoewel deze huidkanker niet uitzaait zorgt het wel voor voldoende ziektelast bij de patiënte. Ook krijgen mensen tegenwoordig niet één maar meerdere BCCs tegelijk. Door het enorme toename van het aantal patiënten met een BCC zijn ook de kosten van de behandeling van het BCC de laatste jaren flink toegenomen.

De Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) heeft recentelijk bestudeerd of een vroege opsporing van het BCC zou kunnen leiden tot vermindering van de ziektelast en behandelkosten. Hiertoe werd een systematische review verricht van de beschikbare literatuur en studies. Huidarts.com heeft voor u de belangrijkste bevindingen hiervan op een rijtje gezet.

Het BCC blijkt zeer langzaam te groeien in de huid met een mediane toename van 0.5 mm per 10 weken. Opvallend is ook dat de diagnose in de meeste gevalleen pas heel laat werd gesteld, gerekend vanaf het eerste moment dat de patiënt(e) de verdacht plek had bemerkt. De vertraging in de diagnosestelling varieerde tussen de 19 en 25 maanden. Uit meerdere studies blijkt dat de omvang van het BCC bepalend was voor de hoogte van de behandelkosten, de complexiteit van de operatieve ingreep en de operatieve gezichtsherstellende procedures zoals Mohs chirurgie en excisie- en transplantatie technieken. We spreken van een grote omvang wanneer de diameter van het BCC meer dan 2 cm bedraagt. Een iets kleinere omvang van het BCC kan ook bedreigend zijn voor het uiterlijk wanneer het in een functioneel gebied zit, bijv. op de neus of rondom het oog. Eén studie laat ook zien dat de omvang van het BCC bepalend was voor de kosten van niet-operatieve behandelmethoden, zoals photodynamische therapie en medicinale therapie. De toepassing van het oraal medicijn vismodegib, is immers alleen voorbehouden voor lokaal uitgebreide of uitgezaaide vormen van het BCC. Het ontstaan van reuzen BCCs (die soms de helft van het gezicht kunnen aantasten) en of BCCs met zeldzame uitzaaiingen wordt dan ook toegeschreven aan een veel te late diagnosestelling en daardoor geschikte behandeling. Hoewel deze groep BCCs zeer zeldzaam is wordt de meerderheid hiervan wel in het gezicht aangetroffen, waardoor het uiterlijk van de persoon ernstig kan worden bedreigd.

Samenvattend kunnen we zeggen dat het BCC slechts langzaam groeit in de tijd. Echter, omdat deze huidkanker grote afmetingen kan aannemen, kunnen de kosten van complexere gezichtsherstellende operatieve procedures significant toenemen. Op basis van bovengenoemde bevindingen pleit de WHO voor het opzetten van landelijke programma’s voor de vroege opsporing van het BCC.

Bron

I. Hoorens, K. Vossaert, K. Ongenae, L. Brochez. Is Early Detection of Basal Cell Carcinoma Worthwhile? Systematic Review Based on the WHO Criteria for Screening. British Journal of Dermatology. 2016;174(6):1258-1265.