Creeping Eruption

Creeping eruption is een sterk jeukende door een worm veroorzaakte infectieziekte van de huid (letterlijk: “kruipende worm in de huid”). De medische term is “larva cutanea migrans”. Mensen met deze huidaandoening, meestal ex-tropengangers, komen vaak naar de eerste hulp waar de diagnose helaas niet altijd wordt herkend. Creeping eruption veroorzaakt door Ancylostoma worm (mijnworm) komt voor in de vochtige warme tropen en subtropen, voornamelijk West – , Zuid – en Oost Afrika, Zuid-Oost Azië, India, Maleisië, Thailand, zuidelijke staten van de V.S., langs de golf van Mexico en Florida. Creeping eruption door Strongyloides worm komt vooral voor in delen van tropische Brazilië, Colombia en Zuid-Oost Azië.

Hoe loopt u een creeping eruption op ?

Een aantal wormen kunnen een creeping eruption veroorzaken. De twee meest voorkomende wormsoorten zijn de “Ancylostoma” (A. caninum en A. braziliensis) en “Strongyloides ” (S. stercoralis).  Een infectie met ancylostoma  (= mijnworm ) komt het meest voor bij kinderen en toeristen, die met strongyloides (= een nematode) bij ex-tropengangers .

INFECTIE MET ANCYLOSTOMA
Deze wormsoort heeft een hond of een kat als natuurlijke gastheer. De larven van de worm dringen (vaak de intacte) menselijk huid binnen op die delen van de huid die met de grond, waarop de hond of kat zijn ontlasting heeft gedeponeerd. Bij volwassenen komen de larven meestal via de voeten binnen; patiënten geven toe dat ze vaak op blote voeten hebben gelopen op een zandstrand of grasveldje. Bij kinderen penetreren de larven de huid meestal via de billen, boven- en onderbenen (kinderen spelen vaak zittend op strand). De mens is een niet- natuurlijke gastheer voor de mijnworm  De larven zijn daardoor niet in staat hun levenscyclus in de mens te voltooien en blijven dus in de opperhuid zitten.

INFECTIE MET STRONGYLOIDES
De larven van de strongyloides worm kunnen net als de mijn worm ook de intacte huid binnendringen.  De natuurlijke gastheren voor deze worm is de mens, chimpansee en de hond. Omdat de mens voor deze type worm wel een natuurlijke gastheer is, zijn de larven in staat om hun ontwikkeling in het menselijk lichaam verder af te maken. De volwassen vrouwelijke worm legt in de dunne darm eitjes, die zich ontwikkelen tot larven. De larven verlaten de mens via de anus (ontlasting) maar kunnen de huid vandaar uit opnieuw binnendringen, waarna ze een nieuwe levenscyclus ingaan.

Hoe ziet een creeping eruption eruit ?

INFECTIE MET ANCYLOSTOMA
De symptomen kunnen vrijwel onmiddellijk ontstaan na het binnendringen van de larven in de huid, maar meestal pas binnen enkele uren. Op de intrede plaats ontstaat er een rode jeukende bultje of blaasje. De larven kruipen vervolgens door in de opperhuid, in een zeer langzame tempo namelijk, enkele millimeters tot centimeters per dag. Omdat de larve niet in staat is om zich in een bepaalde richting te verplaatsen ontstaat er een bizar en grillige lijnenpatroon, bestaande uit sterk jeukende kronkelige galbultjes, die later indrogen en uitschilferen. Door het krabben gaat de huid stuk; deze kan daarbij secundair met een huidbacterie geïnfecteerd raken. Soms ziet men meer dan één  kruipgang in de huid. Een infectie met Ancylostoma geeft doorgaans alleen maar huidafwijkingen. Een enkele keer komen echter longklachten voor, met daarbij tekenen van een longontsteking. Dit verschijnsel noemen we het “syndroom van Löffler” en wordt veroorzakt door de aanwezigheid van de wormen in de longen (soort allergische reactie). De huidafwijkingen genezen spontaan na enkele maanden.

INFECTIE MET STRONGYLOIDES
Een infectie met de Strongyloides worm verloopt doorgaans  zonder symptomen , omdat het hier om een menselijke parasiet gaat. De wormen kunnen jaren in de darmen zitten zonder klachten te geven. De creeping eruption ziet er meestal anders uit; de lijnenpatroon is veel rechter dan bij de mijnworm (medische term : “larva currens”)  . Ook verplaatst  de larve zich veel sneller, zo’n 10 cm per uur. Verder zien de huidafwijkingen er hetzelfde uit.  Omdat een zelfbesmetting kan optreden vanuit de anus, vinden we meestal ook huidafwijkingen rondom de anus, de bilspleet , de liezen en de romp. Er kan als gevolg van een allergische reactie, een sterk jeukende huiduitslag ontstaan op de gehele romp die lijkt op netelroos (urticaria).De huidafwijkingen verdwijnen spontaan na enkele dagen , maar keren vaak terug in de loop der jaren. Wanneer zich een grote hoeveelheid wormen in het lichaam (darmen) bevindt kunnen geleidelijk wél klachten ontstaan van longontsteking, diarree, verstopping en voedselopname problemen. Een massale invasie met Strongyloides wormen kan optreden bij patiënten met een sterk verlaagde afweer, slechte voedingstoestand of  langdurige ziekte. Er ontstaat een ernstige diarree, leververgroting, darm falen en soms hersenvliesontsteking. De wormen kunnen dan letterlijk de ogen uitkruipen. Deze toestand is levensbedreigend.

Hoe wordt een creeping eruption vastgesteld ?

Op grond van de typische lijnenpatroon ( = de kruipgang van de larve) in de huid kan de diagnose al gemakkelijk op het blote oog  door uw huidarts worden gesteld.  De Ancylostoma wormen zitten voornamelijk in de voet of teen en verplaatsen zich heel langzaam , weken tot maanden. De Strongyloides wormen zitten vaker op de billen en de romp voor slechts een paar uurtjes en verplaatsen zich veel sneller.

IS ER NOG AANVULLEND ONDERZOEK NODIG ?
Onderzoek van de ontlasting kan de aanwezigheid van Strongyloides eieren aantonen. Er bestaat nog geen betrouwbare bloedtest om aan te tonen dat u (ooit) met één van deze wormen bent geïnfecteerd. Het bloedgehalte aan eosinofiele witte bloedcellen is doorgaans verhoogd, maar wordt niet altijd bepaald. Bij twijfel wordt soms een huidbiopsie afgenomen. Creeping eruption kan soms sterk lijken op granuloma annulare en andere migrerende huidaandoeningen

Hoe wordt een creeping eruption behandeld ?

-De meest effectieve behandeling is een driedaagse anti-wormen kuur met tabletten. Meestal wordt het middel Albendazol voorgeschreven.  Strongyloides infectie wordt in sommige landen ook met Ivermectine behandeld; dit middel is in Nederland echter niet geregistreerd.
-Bij een mijnworm infectie volstaat ook een uitwendige behandeling met een suspensie bevattende 10% tiabendazol (2 keer daags voor 5 dagen).  Een andere, wat verouderde lokale behandelvorm is aanstippen met vloeibare stisktof .

Wat kunt u zelf doen om een creeping eruption te voorkómen ?

WAT BETREFT ANCYLOSTOMA INFECTIE
Direct contact vermijden met de wormen. Deze bevinden zich in grond dat mogelijk bevuild is met honden- of kattenpoep, bijvoorbeeld de grond onder strandhuisjes op palen, kruipruimtes en zandstranden. Gebruik dus altijd sandalen.

WAT BETREFT STRONGYLOIDES INFECTIE
Vermijd direct contact met de wormen. Deze bevinden zich vaak in vochtige gronden vooral in overbevolkte dorpjes in tropische gebieden. Gebruik dus altijd sandalen.

Kunt u immuun worden voor een nieuwe infectie ?

Er is weinig bekend over de mate van immuniteit. Verondersteld wordt dat er geen (levenslange) bescherming ontstaat na de eerste infectie . Men kan dus meermalen met de worm geïnfecteerd raken.