Huidbiopsie

De huidarts heeft besloten om bij u een huidbiopsie te doen. De huidbiopsie is niet bedoeld als behandeling van uw huidafwijking.

De huidbiopsie wordt gedaan :
1. omdat uw huidarts meer zekerheid wilt hebben over de zogenaamde “ klinische diagnose” (dit is de diagnose die uw huidarts met het blote oog heeft gesteld). Het stukje huid wordt opgestuurd naar de patholoog. Deze wordt verzocht om het stukje huid onder de microscoop te bekijken en de microscopische diagnose te stellen. De diagnosen gesteld door uw huidarts en die door de patholoog vormen uiteindelijk de definitieve diagnose.
2. om bij een huidkanker, onder de microcoop de type en groeiwijze te bepalen. Deze twee microscopische kenmerken, tezamen met enkele klinische kenmerken (bijv. leeftijd van de patiënt en lokalisatie van de huidkanker), bepalen uiteindelijk de methode waarmee de huidkanker wordt verwijderd.

Wat houdt een huidbiopsie in ?

Nadat u plaats heeft genomen op de behandeltafel, wordt het te behandelen gebied schoongemaakt met chloorhexidine (een desinfecterend middel). De betreffende huidafwijking wordt dan eerst plaatselijk verdoofd met een injectie. Hierbij voelt u eerst een klein prikje van de injectienaald. Vervolgens wordt de verdovingsvloeistof ingespoten; meestal voelt dit wat branderig aan. Door het inspuiten zal een klein gebiedje van 4-5 mm doorsnee tijdelijk opzwellen en ook tijdelijk bleek van kleur worden; dit gebiedje is vrijwel meteen verdoofd. Na de verdoving voelt u geen pijn meer, wel voelt u dat de arts bezig is. Vervolgens neemt uw huidarts de huidbiopsie af.

Welke vormen van huidbiopsie zijn er ?

Er bestaat een aantal methoden om deze huidbiopsie af te nemen. De 3 meest gebruikte methoden zijn:

1. “APPELBOORTJE TECHNIEK”.
Hierbij wordt m.b.v. een klein appelboortje (zie Foto) een rondje huid uitgeponst. De doorsnede van dit rondje huid kan variëren van 2 tot wel 8 mm groot. Meestal wordt een doorsnee van 3 of 4 mm gebruikt. Er ontstaat een klein wondje die met een (druk) verbandje wordt verbonden of indien het erg nabloedt wordt dichtgebrand. Dit dichtbranden gebeurt met een elektrische naaldje of bolletje; hier voelt u niets van omdat de huid nog verdoofd is.U kunt na de biopsie gewoon weer naar huis. Het verbandje mag na 1 dag worden verwisseld. Indien het wondje is dichtgebrand ontstaat daar een korstje die binnen een paar dagen vanzelf loslaat.

2. HET “OVAALTJE”
In het doktersjargon wordt dit ook wel de “excisie-biopsie”genoemd. Deze methode wordt gebruikt bij onder andere verdenking van een melanoom. Het te opereren gebied wordt afgedekt met een steriele doek die u niet mag aanraken. Daarna wordt een ovaalvormig gebied rondom de huidafwijking uitgesneden. De wondranden worden vervolgens aan elkaar gehecht. De wond wordt afgeplakt met een pleister die u regelmatig moet vervangen. U kunt het beste zonder pleister douchen. De wond mag gewoon met water en zeep gereinigd worden. U kunt na de behandeling gewoon weer naar huis. Na de ingreep maakt u een afspraak om door ons de hechtingen te laten verwijderen. Afhankelijk van de lokalisatie is dit meestal na 7 of 14 dagen. Het is ook mogelijk om de hechtingen door uw huisarts te laten weghalen.

3. SHAVE EXCISIE BIOPSIE
Het verwijderde stukje huid wordt daarna opgestuurd voor microscopisch onderzoek naar de patholoog. Bij routine onderzoek hopen we de uitslag binnen 3 weken te hebben. Bij een spoedaanvraag is de uitslag meestal binnen 1 dag bekend. De uitslag wordt aan u telefonisch of persoonlijk meegedeeld. Vervolgens worden met u de behandelmogelijkheden besproken.

Krijgt u van een huidbiopsie een litteken ?

De huidbiopsie gaat bijna altijd gepaard met littekenvorming, bij de ene persoon wordt het litteken mooier dan bij de andere. Bij sommige patiënten is er na een paar maanden haast niets meer te zien van het litteken. De verschillen in genezingswijze hebben vooral te maken met uw huidtype.

Wat zijn de bijwerkingen van een huidbiopsie ?

• Bij eventuele napijn mag u een pijnstiller nemen (bij voorkeur Paracetamol), echter geen aspirine in verband met de kans op nabloedingen.
• Een mogelijke complicatie is een bloeduitstorting, vooral bij een huidbiopsie in het gezicht, waarbij ook meestal een zwelling optreedt.
• Een andere complicatie is een infectie, die zich uit door pijn, zwelling, roodheid en pus uit de wond. 

Waar moet u op letten als u een huidbiopsie krijgt ?

• Als u bloedverdunnende middelen gebruikt zoals Sintromitis, Acenocoumarol, Ascal, Aspirine of Carbasalaatcalcium dient u dit vooraf aan de arts te melden, zelfs bij voorkeur bij het maken van de afspraak.
• Sommige patiënten hebben bij operaties antibiotica nodig i.v.m. een bepaalde hartafwijking. Als u een hartafwijking heeft dient u dit aan de arts te melden voordat de afspraak voor behandeling is gemaakt.
• Geef aan of u een allergie heeft,(jodium, rode pleister e.d.)!
• Omdat de behandelde huid nog dun is kan het gemakkelijk verbranden in de zon. Bovendien kan zonblootstelling ook pigmentverstoringen ter plaatse geven ; de litteken kan te donker worden. Daarom is het aan te raden om op zonnige dagen een zonwerende creme op de behandelde huid aan te brengen. Doe dit echter pas nadat de behandelde huid al weer dicht is.

Wanneer dient u uw arts te waarschuwen ?

Neem bij problemen (zoals een nabloeding, hevige pijn, infectie) contact op met uw ziekenhuis.