Blepharitis

Blepharitis is een ontsteking van de ooglidrand. Het gaat vaak gepaard met jeuk, irritatie en soms een rood oog. Het is bijna altijd een chronisch probleem en kan al in de vroege jeugdjaren ontstaan maar ook nog op oudere leeftijd voorkomen.

Hoe ontstaat blepharitis ?

Overmatige vetproductie van de talgklieren in de oogleden blijft aan de oogharen kleven en wordt vervolgens zuur. Hierdoor raken de ooglidranden geïrriteerd en ontstoken. In vele gevallen gaat dit ziektebeeld gepaard met eczema seborrhoicum. Dit is een vorm van eczeem waarbij de huid erg vettig of droog en schilferig kan zijn. Soms komen beide verschijnselen afwisselend voor (lees informatie Seborrhoisch eczeem).
Wanneer bacteriën, die normalerwijs geen afwijkingen veroorzaken, de overhand krijgen kunnen zij een ontsteking veroorzaken.

Hoe ziet blepharitis eruit ?

De verschijnselen bestaan uit een stekend, branderig gevoel en pijnlijke, rode oogleden. Er kunnen complicaties ontstaan, waarbij het oog zelf geïnfecteerd raakt. Aantasting van het hoornvlies door zweer vorming komt soms voor.

Hoe wordt blepharitis vastgesteld ?

Blepharitis is over het algemeen zo gemakkelijk te herkennen dat de diagnose gewoonlijk kan worden gesteld op grond van het klinisch beeld. Aanvullende diagnostiek is vrijwel nooit nodig.

Hoe wordt blepharitis behandeld ?

Het is noodzakelijk de oogharen van beide oogleden regelmatig te reinigen met behulp van wattentipjes. Aanbevolen wordt dit twee maal daags te doen. Eerst de oogharen borstelen met een met kraanwater natgemaakte wattetip om te ‘weken’, vervolgens met een droge tip de korsten en schilfers verwijderen. In ernstiger situaties moet, nadat de oogharen gereinigd zijn, na behandeld worden met oogzalf.

Wat kunt u zelf doen aan blepharitis ?

Het is verstandig de ooglid reiniging ook in de wat rustiger fasen van de kwaal toch dagelijks vol te houden, zodat zoveel mogelijk de vetverzuring wordt tegengegaan.

Kan blepharitis weer terugkeren ?

Blepharitis is een kwaal die bij sommige mensen nog wel eens terugkomt, zelfs als de behandeling van de eerste “aanval” geslaagd was.